Rustig an in Hoi An

29-06-2014

Een `berth` in de trein. Eerst dachten we nog dat de Vietnamezen weer eens een tikfout hadden gemaakt, maar op een helder moment om 4 uur `s ochtends zei ik tegen Harald: `wat nu als ze een briks bedoelen?` En een briks it is! Wij slapen op een harde, wat inhoudt dat je in een zespersoonscabine ligt, op een plank met een klein matrasje. Tussen die Vietnamezen, met vast (dus niet schoongemaakt) beddengoed. An adventure it is! Gelukkig hebben we allebei een reiskussentje, heel klein oprolbaar en dus ideaal voor de momenten dat je een kussen nodig hebt maar het bed te smerig is om je hoofd neer te leggen (ik heb vooruitgedacht). De bedden zijn gemaakt op mijn maat, dat houdt in: ik kan net languit liggen terwijl de backpacks op elkaar aan mijn voeten liggen. We maken ons dus geen zorgen over diefstal.

De treinreis zelf was eigenlijk niet zo boeiend, we hebben veel geslapen, wat goed ging op onze plankies. Eenmaal aangekomen in Da Nang moesten we nog verder naar Hoi An. Nadat we tussen twee sporen stonden waar nog gewoon op werd gereden (hoezo spoorveiligheid?) en ons een weg hadden gebaand door de mensenmassa op het perron, wilden we een bus pakken. Maar waar het busstation was, dat wist niemand... Gelukkig werden we meteen aangesproken door een taxichauffeur die nét te gretig was. Wij vonden zijn prijs te duur en om kosten te besparen wilde hij nog twee toeristen meenemen. Na een kort gesprek (`Willen jullie een taxi delen?`) en stevig onderhandelen door ondergetekende waren we binnen vijf minuten voor de helft van de gebruikelijke prijs op weg.

Rob en Laura, beste vrienden uit Birmingham, Engeland waren gelukkig hartstikke aardig. Dat is toch mooi meegenomen als je in een kleine sedan zonder airco een uur moet rijden. We hebben gezellig zitten kletsen en afscheid genomen in het oude centrum van Hoi An. Leuk zo`n spontane ontmoeting.

Omdat het al laat in de middag was en we honger hadden, hebben we eerst een cafeetje opgezocht. Het was in Nha Trang al warm en luchtvochtig geweest en dat was hier nog erger. Toen we op het overdekte terras gingen zitten begon het al te spetteren, dus na een minuut of tien verhuisden we naar binnen. Geen slechte keus, de lichte druppels gingen over in een heuse stortvloed en binnen no time stond het hele terras onder water, zo`n tien tot twintig centimeter! We hebben een poncho gekocht aan het terras en zijn op onze blote voeten (en de backpacks in de regenhoes) door de straten gewandeld. Mensen maakten foto`s van ons. Ik heb zelden zo`n lol gehad.

Het hotel Thanh Binh 3 was prachtig en had nog een kamer vrij. We hebben onze natte kleding uitgedaan en in de regen gezwommen. Na een korte douche heerlijk op een dakterras neergestreken en gegeten met uitzicht op de rivier. Toen we in een bar de wedstrijd van het Nederland Elftal gingen kijken werd het pas weer droog. Welkom in Hoi An!

30-06-2014
Ik had last van mijn buik, dus we hebben rustig aan gedaan. Heerlijk uitgeslapen en op ons gemak de stad in. We werden meteen aangesproken door een mevrouw van een tailor-shop. In Hoi An barst het van de zaakjes waar je kleding kunt laten maken. We besloten eerst lekker te gaan eten en zijn daarna langzaam door het oude centrum gaan wandelen.

Ik heb een waaier gekocht van een blinde meneer op een straathoek. Waaiers zijn hier een must: het is zo belachelijk warm dat je de verkoeling goed kunt gebruiken. Verder hebben we op een voedselmarktje een paar bananen gekocht en een Chinese tempel bezocht midden in de stad. Uiteindelijk kwamen we bij een klein kleermakerwinkeltje aan: Ngoc. De eigenaresse sprak goed Engels en was heel vriendelijk. Bij haar hebben we kleding besteld.

Na onze wandeling door de stad en langs de rivier (en vele verschillende toiletbezoeken die mij in staat stellen de `Lonely Toilet` van Hoi An te schrijven) liepen we over een avondmarkt met een heleboel lampionnen, zo gaaf! `s Avonds kun je hier wenskaarsjes in speciaal karton op de rivier laten zakken. Het geeft een heel bijzonder gezicht.

31-06-2014
Wat een bloedverzengende hitte! We besloten vandaag HELEMAAL NIETS te doen. Na een lekker ontbijt nog een klein stukje door de stad gewandeld en bij een booking-office een scooter gehuurd voor de middag en een taxi besteld voor morgen - we gaan weer een stukje door. Met de scooter zijn we naar het strand gereden, dat vijf kilometer verderop ligt. Vijf Vietnamese kilometers, that is. We reden een paar keer verkeerd, maar genoten van de route.

In plaats van het supertoeristische strand reden we een stukje verder en hadden een heel strand voor onszelf (en twee lokale vissers die er rondstruinden). Na een paar uurtjes chillen en genieten van de serene rust en vooral stilte gingen we terug naar de stad om onze kleding te passen. Er moesten nog een paar kleine dingetjes worden aangepast, maar verder ziet alles er super uit! Harald heeft een pak besteld en dat staat echt fantastisch! We hebben Ngoc nog geholpen met het opzetten van een Tripadvisor- en Facebook-account voor haar zaak. Karma-punten gescooord :-). `s Avonds heerlijk gegeten en met volle buikjes en helemaal uitgerust naar bed, klaar voor een nieuw avontuur.