Wildwaterdagen
Door: Harald
Blijf op de hoogte en volg Simone
23 September 2016 | Dominicaanse Republiek, Cabarete
We worden wakker in Cabarete, zoals jullie al eerder hebben kunnen lezen. Voor onze vrienden die het niet weten of hebben opgezocht; het dorp is de absolute surf-, windsurf- en kitesurfhoofdstad van de Caraïben. Dus surfen is ook precies wat we gaan doen. Met een vroeg ontbijtje in onze magen zitten we al om half negen in het busje naar het strand, want vroege golven zijn surfgolven. Een kleine warming-up (yoga, niet erg aan mij besteed maar wel aan Simone) en we zijn klaar om het water in te gaan.
We hebben samen één instructrice, want hoewel we het allebei al eerder hebben gedaan is het toch fijn om een opfris-lesje te krijgen. De Oostenrijkse Theresa legt het allemaal nog eens piekfijn uit en de intensieve les betaalt zich uit, want we gaan beiden stukken beter op de golven dan de eerste keren dat we het deden. We hebben een heerlijke ochtend in het water en houden er een paar leuke foto's aan over van de fotograaf aan de kant.
Op de terugweg laten we ons in het dorpje afzetten, waar we lekker lunchen en over de gezellige hoofdstraat terugwandelen naar onze bungalow. We brengen de dag door met luieren, een boodschap doen en boeken nog wat dagen bij. We komen er namelijk achter dat alles wat we willen doen en zien vanuit Cabarete makkelijk te bereiken is. Daarnaast is de stad Puerto Plata niet zo interessant om te verblijven en hebben we het goed naar onze zin bij Ali's. Ze zijn niet te beroerd om dingen te regelen voor je en ze hebben ons een goede deal gegeven met de bungalow. Als laatste hebben we de smaak wel weer te pakken gekregen met betrekking tot het surfen, dus dat willen we nog wel een paar keer doen.
Die avond eten we opnieuw lekker, een gebakken visje, en duiken weer bijtijds het bed in. De volgende dag willen we namelijk opnieuw vroeg op.
21-09
De wekker gaat weer bijtijds, en we zijn er rap uit. We begeven ons naar Josef, een vriend van de eigenaar van Ali's, die een tourbureautje runt in Cabarete. De vorige dag hebben we namelijk al een auto geregeld. Jawel, het is toch gelukt! Alsnog met de auto op pad. Geen moeilijk gedoe, gewoon een lage prijs inclusief full insurance en geen gezeur met borg.
We zijn er wel achter gekomen dat Cabarete een behoorlijke Duitse enclave is geworden. We worden, ook door de locals, vaker in het Duits aangesproken dan ons lief is. Waar we eerder nog geen woord anders dan Spaans of Engels hoorden, heeft dat hier dus plaats gemaakt voor het gekwaak van ons oosterburen. Ook veel Duitsers vestigen zich hier dus permanent en starten een bedrijfje. In dit geval geeft dat voordelen want onze Duitse gastheer regelt wel wat met zijn 'Freund'.
We gaan op weg naar Damajagua, ook wel bekend als de '27 waterfalls'. Deze liggen op een uurtje rijden van Cabarete en het autorijden hier is echt een ervaring op zich. Allerlei weggebruikers bewegen zich kriskras door elkaar, maar er zit nog wel systeem in. Goed opletten dus en als het te onoverzichtelijk wordt nemen we een beetje gas terug.
Bij de watervallen worden we voor de keus gesteld: omhoog naar de zevende, twaalfde of de ultieme top, 27 stuks. Uiteraard kiezen we voor het laatste en de klim omhoog door de jungle kan beginnen. Maar niet voordat we voorzien zijn van reddingsvest en helm. Waterschoenen hadden we gelukkig zelf al mee. De gids (verplicht) gaat ons voor en Moreno gooit er een lekker tempo in. De wandeling door de jungle van ruim een uur is in twee opzichten adembenemend. Zwaar, want we moeten natuurlijk wel omhoog. Maar de natuur om ons heen is ook prachtig mooi. Je hoort continu krekels, vogels en allerlei andere jungle-geluiden. Onze gids scoort zelfs nog een enorme avocado voor ons, die hier gewoon in het bos groeien.
Na ruim een uur zijn we boven en kan het allerleukste deel beginnen. We glijden, springen en roetsjen van de rotspartijen af. De sprongen zijn hoog (de hoogste is ca. 10 meter), maar het water er onder is zo diep dat van gevaar geen sprake is. Alles wordt door Moreno, die zich tijdelijk onze camera heeft toegeëigend, gefilmd en gefotografeerd. Zelf hoeven we dus niks anders te doen dan af en toe een beetje klauteren en verder veel lol hebben. De terugtocht neemt zo'n twee uur in beslag en als we de laatste sprong hebben gewaagd, relaxen we nog wat in het heerlijk koele water. Wat een ervaring!
Ook voor de terugrit naar Cabarete nemen we onze tijd. Drie drukke dagen met veel fysieke inspanning hebben hun tol geëist dus besluiten we om morgen helemaal niks te plannen, buiten lekker aan het strand liggen.
Eenmaal thuis dobberen we nog wat in het zwembad en eten bijtijds. Opnieuw (het lijkt wel een vakantiekwaaltje) vallen de luikjes vroeg dicht.
22-09
Ditmaal geen wekker, en we blijven lekker liggen tot tegen half tien. We ontbijten nu wat uitgebreider; de gastvrouw bakt twee lekkere bananenpannekoeken met chocoladesaus, verwennerij!
Zoals gezegd hebben we bijna geen plannen voor vandaag en daar houden we ons ook aan. We brengen een bezoekje aan het dorp voor nieuw internet op ons SIM-kaartje, wat kleine souveniertjes en een boodschapje. Vooral de deet gaat vreselijk hard in de lagune waar we verblijven, want hoewel het vreselijk mooi is, stikt het uiteraard ook van de muggen.
Later op de middag fietsen we nog even richting het strand om een paar uurtjes te bakken, zonder op het heetst van de dag te verschrompelen. Nog een voordeel van onze accommodatie is dat ze fietsen ter beschikking hebben. Bijna niemand fietst door het dorp, maar wij zijn er maar wat blij mee. Dit in tegenstelling tot de taxichauffeurs, die werkloos toezien hoe we onszelf lekker makkelijk verplaatsen. En, geloof het of niet, fietsen is serieus comfortabeler dan lopen door deze hitte.
Op het strand laten we ons toch een beetje verleiden door de lokale strandverkopertjes, dus we scoren allebei nog een grappig snuisterijtje. We relaxen, lezen en zwemmen lekker, en trekken behoorlijk wat bekijks met onze ingenieuze Lamzac-en. De door Fatboy geïntroduceerde rage blijkt hier wel een beetje bekend, maar iedereen vindt het maar wat grappig om ze nu eens te zien.
Tegen de avond zijn we weer terug en dat verhaal moet zich inmiddels laten raden: luieren, heerlijk eten, een spelletje en slapen. Morgen hebben we weer een paar golven te bedwingen!
Tot gauw!
-
23 September 2016 - 14:29
Koos Vogel:
Geweldig, maar ik mis de pictures!!! -
23 September 2016 - 15:12
Rie:
O o o, wat hebben jullie het naar jullie zin. Ik kijk al uit naar de dia-avond.(Dat was een grapje)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley